Kroatie 10.naar Imotski - verhaal

Imotski, Neum en vijgen

Woensdagochtend, mijn korte rondreis in de streek van Dubrovnik zit erop. Ik heb een deel van het schiereiland Peljesac bezocht en het was de moeite waard. Vooral het uitzicht van aan het klooster in Orebic op het eiland en de oude stad Korcula zal me bijblijven. Maar ook het binnenland van Peljesac is de moeite. Veel wijngaarden, valleien en bergen, groen en soms onherbergzaam.

Afspraak met Dean
Nadat ik m'n verblijf betaalde aan Niko (en een fles van z'n rakia toegestopt kreeg) vertrek ik naar Split. Daar heb ik een afspraak met een Kroaat. Hij zal me 2 dagen gidsen in Split en omgeving. Dean - zo heet hij - is niet zomaar een Kroaat. Hij is leraar en binnenkort professor aan de universiteit van Zagreb. Een expert in de Kroatische taal en geschiedenis. Maar Dean was ook twee maal vrijwilliger om zijn land te verdedigen. Dus niet zomaar een gids.

Verse vijgen
Ik heb afgesproken met Dean om hem op te pikken aan het autobusstation in Split rond vier uur in de namiddag. Toch vertrek ik nu al rond 9 uur want ik wil nog enkele andere plaatsen bezoeken. Mijn eerste stop is in Ploce. Ploce ligt aan de monding van de Neretva. Deze rivier zorgt voor een zeer vruchtbare delta. En dat kan je duidelijk zien. Het is een grote vlakte met veel water en de rijkdom ligt hier in de groeten- en fruitteelt. Langsheen de baan staan er tientallen kraampjes met groeten en fruit. De watermeloenen worden fris gehouden met water dat men direct uit de rivier oppompt en over de meloenen laat stromen. Ik maak van de gelegenheid gebruik om hier wat fruit te kopen waaronder enkele verse vijgen. Deze vind je niet zoveel in de winkels omdat ze echt vers gegeten moeten worden.

Neum, Bosnië ?
Ik rijd verder via de magistrale naar Neum. Neum is een zeer klein stukje Bosnie dat tot aan zee komt. Een overblijfsel nog uit de tijd van Tito, die ook voor Servië (Bosnie was voor hem zo goed als Servië) een toegang tot de zee wou. Nu zitten de Kroaten dus met die erfenis opgescheept en is er geen echte verbinding over (eigen)land tussen het deel van Kroatie ten zuiden van Neum en de rest van het land. De grenspost stelt echter niet veel voor. Veel controle blijkt er niet te zijn, en er is zelfs een rijbaan met erboven de melding "transit". Ik rijd met een huurwagen met Kroatische nummerplaat en moet zelfs geen id-kaart tonen. Het probleem zal echter opgelost zijn van zodra de nieuwe autosnelweg van Split naar Dubrovnik voltooid is. Deze zal via een brug naar het noorden van het schiereiland Peljesac lopen en zo verder naar het zuidelijke deel van Kroatie. Meteen zal er dus een vaste verbinding volledig over eigen grondgebied zijn.

Imotski
Nog steeds via de kustweg rijd ik richting Makarska. Onderweg geniet ik - als het verkeer het toelaat - van de prachtige kustlijn die Dalmatie rijk is. De ontelbare eilandjes voor de kust en de soms ruwe bergen aan de andere kant. In Makarska stop ik enkel om te tanken, hier direct het binnenland inrijden is onmogelijk. Een berg van 23 kilometer lang (top 1500 meter) blokkeert de doorgang. Een 10-tal kilometer verder ter hoogte van Donja Brela kan dat wel. Je moet er nog wel een kronkelige baan nemen doorheen de bergen, maar na enkele kilometer mooie vergezichten kom je weer aan in een grote vlakte. De streek ziet er hier wel anders uit dan aan de kust. Het is hier rustiger. Een klein uurtje later ben ik in Imotski. Hier bezoek ik de bekende meren in een tempo dat alleen Amerikaanse toeristen nog sneller zouden doen.

KROATIE.ORG

Imotski, Neum en vijgen

KROATIE

.ORG